Keyifli bir hafta sonunda gelin  biraz nostalji yapalım.Bazen 80’lerin çoçuğu olduğum için kendimi şanslı hissederim.Yeni nesil teknoloji ile geldi, teknoloji ile gidecek.

Çoçukluğum(uz)a gittim(iz)de tebessüm etmemizi sağlayacak o kadar çok şey var ki…

Ben bunlardan sadece efsane olanları seçiyorum.Abur cubur ağırlıklı bir derleme olacak benimkisi.Aşağıdaki yazılanları okurken kendimi anlatıyor gibi gözüksem de 80′ kuşağındaki tüm çoçukları anlatıyorum.

İşte o anlatılanlar:

Mino Renkli Sakız

Bu sakızın bendeki yeri ayrıydı.Bitmesin diye tek tek yerdim =) Finale yaklaşırken dayanamaz geri kalanların hepsini birden ağzıma atardım.Sevmediğim renkte olanları etrafımdakilere verirdim.

Meybuz

Çoçukluğumuzda ne kendimiz Magnum alırdık ne de anne-babamız.Varsa yoksa meybuzumuz vardı.Ekonomikti.İlk önce şekerli gelirdi ama emdikçe buzdan ibaret olurdu.Favorim limonlusu idi.Evde kendim yapmayı çok denemiştim…

Cino

Aroması harika olan bir çikolta idi kendisi.Genelde beni ekmek almaya gönderdiklerinde arta kalan para ile cino alırdım.Şuan kimi küçük yerlerde görmekteyim lakin bildiğin taş…Sertliğinden ısıramıyorsun.Artık bakkal amca gömüden mi çıkardı ne yaptı…

Gülle-Bilye

Ellerimizin topraga değen yerleri yara olurdu da yine de oynamaktan vazgecmezdik.Hep nasıl yapılıyor,içindeki renkleri merak ettiğimden sevmediğim bilyelerimi taşlarla kırmaya çalışırdım.Lakin sonu hüsran…Mahallede oynarken seçkin güllelerimiz vardı.Onlara duyduğumuz saygıdan isim bile takmıştık: Lölklök,kemik vs…Bir gün biriktirdiğim güllelerimi yengen sinirden atmıştı.Hala yadımdadır.Aklımdasın Ayşe yenge, bunun hesabı sorulacak…

Emzik Şeker

Bebeklik sendromundan çıkmadığımız anlarda kullanırdık.

Fırıldak

Saygı duyduğum oyuncaklarımdandı…Komşumuzun çatısında çoğunu heba etmiştim.Benimkini çatıya kaçırınca ya da kaybedince ablamınkini çalar onunla oynardım.Hatta birkeresinde o kadar kaptırmıştım ki az kalsın kendimi gözümü çıkarıyordum :s

Sulu Göz

O zamanların göz yaşartıcı bombasıydı…Yerken suratım(ız)şekilden şekile girerdi.Önce ekşi bir tad sonra yerini tatlılığa bırakırdı…

Badem

Karın doyurucuydu.Halen alırım.Lakin emin olun şimdikilerin tadı başka.Aynen yapan Ülker ama tadlar farklı…

Çim Adam

Okulun verdiği klasik bir ev ödevi idi.Ama benim adam akıllı bir çim adamım olmadı hiç.Ablamın çim adamını kıskanırdım.Güzel olurdu.Benim yaptığım çim adamın saçları farklı yönlerde çıkardı.Hatta göz kısmında bile çim çıkardı…

Leblebi Tozu

Unuttuğumu sandınız…Ölümüne yerdik.Evet çünkü ölme tehlikesi geçirirdik.Tadı için almazdık,pisikopatlık için alırdık.Ağzımızdayken genelde yusuf,perihan,pencere gibi isimleri söylemeye çalışırdık.

Sulu Yüzük

Bunun yüzünden eve su faturası yüklü gelirdi…Arkadaşımıza gösterirdik bak nasıl diye; sonra kesikin nişancılık ile gözünün ortasından vuruduk.Ardından mağdur olan kimse 5 dakika fazlan küfürler savururdu: Yapmayın olum sulu şaka sevmiyorum vs.. Ama 6. dakikada şunları söylerdi: Şşş bi bakayım nasıl bir şeymiş.Mağdur çoktan bir sonraki mağduru kafasında belirlemiştir…

Stres Yayı

Rahmetli büyük amcam alırdı bize.Küçüklüğümüzün büyük stresini atardık bununla =)Kimileri merdivene koyardı kendisi inerdi.Lakin bunu da beceremiyordum…

Kapıya Tırmanmak

Bunu yapmayan çoçuk yoktur sanırım.Evimizin her kapısına mutlaka yapmışımdır.Önce çoropları çıkarmak gerekirdi…Çoğu çoçuk düşüyordu ama ben düşmüyordum.Halen yapasım var ama kapılar küçük geliyor arkadaş…

Cicoz

Hiç bir zaman tek tek yeme başarısını gösteremedim.3ünü birden atardım ağzıma.Bir de Party diye pembe bir sakız vardı içinden dövme çıkardı.Onun resimini bulamadım.Onu çğnerken çenem çok yorulurdu.

Çıtır Pıtır

Kokusuna bayılırdım,çat pat diye de bilinirdi.Genelde bayramda alırdık.Mahallemizin duvarlarına sürterek çok patlattığım olmuştu.Sürterken gider azalırdı.Sonuna geldiğinde parmağım yanardı yine de vazgeçmezdim, para vermiştim hepsi patlkayacaktı.Birde kız kaçıran vardı =(

Yumiyum

Bu yazının içinde bu olmassa olur mu?Gerçekten efsanedir kendisi.Tadı harikaydı.Ben küçükken adına yumyum derdim.Fiyatı yanlış bilmiyorsam 5 ya da 10 bin lira idi.

Vampir Diş

Memet bakkaldan bunu hep alırdım.Her seferinde korkutucu olduğumu düşünürdüm.Her seferinde bizimkiler korkmuş numarası yapıyordu,bir döngü içerisinde geçip gidiyordu…Özellikle bunun ayna karşısında çok vakit harcamışımdır.Uzun süreli takamazdın.Tükrüğünde boğulurdun çünkü.

Patlayan Şeker

Nedense bunu yerken kafamı havaya kaldırırdım.Kulağımda sesi yankılanırdı.Hatta tatmin olmaz ağzımızı başkalarının kulaklarına götürerek bak bi ses çıkıyor mu diye sorardık.

Unutmadık hiç birinizi.Bu yazıyla hepsini bir arada buluşturmuş oldum.Elbette bunun dışında başka unutulmazlar da var; ancak bu kadarı yeter sanırım.Sizlerinde eklemek istediği nostaljiler varsa yorumda belirtiniz.

Sağlıcakla…Ömer Burak ÖZDEMİR

---